Aanleiding voor haar persoonlijk betoog is de karige individuele inkomenstoeslag die Leiderdorp vanaf 2015 dreigt te hanteren. ,,Daarmee halen wij al onze buurgemeenten rechts in’’, zegt Frauke kritisch. ,,Leiderdorp wil pas na 5 jaar zo’n bescheiden extraatje uitkeren aan bijstandsgerechtigden, terwijl Leiden, Zoeterwoude en Oegstgeest dat na 3 jaar doen. Ook stelt Leiderdorp de financiële grens op 100 procent van de bijstandsnorm, terwijl elders ook voor 110 of 120 procent gekozen wordt. In dat geval kun je er naast je uitkering nog een krantenwijk bijnemen zonder meteen de ‘langdurigheidstoeslag’ te verspelen.’’
Frauke kiest haar woorden zorgvuldig. Bijstand is naar haar oordeel een recht en geen gunst, zoals het in andere kringen wordt beschouwd. ,,Ik gruw van zo’n mentaliteit die rechtstreeks terugvoert op de 19de-eeuwse Engelse armenhuizen. Armen waren er overgeleverd aan de genade van de rijken, die tevens bepaalden hoe de bedeelden zich moesten gedragen. Mensen die afhankelijk zijn van de genade van anderen, zijn in wezen rechteloos.’’
Sprokkelen
Die kant wil Frauke in Leiderdorp niet op. Zij weet hoe het voelt om met weinig middelen door het leven te moeten, want 12 jaar geleden zat zij met haar gezin vrijwel zonder werk. ,,In een winkel had ik niets te zoeken, want wij konden alleen het hoogstnodige aanschaffen. Als er thuis wat kapot ging, hadden we geen geld voor reparaties. Er was nooit een cent over voor iets leuks. We hebben met veel moeite het hoofd boven water gehouden, en alle mogelijke klussen opgepakt, ook zeker minder leuk werk. Maar we waren goed opgeleid, gezond en nog niet al te oud. Dan zijn je kansen niet zo slecht.’’
Mede door die barre periode kan Frauke zich goed inleven in de situatie van ‘de minima’ in Leiderdorp. Van de ruim 300 bijstandsgerechtigden in Leiderdorp zijn er ongeveer 140 inwoners die al vijf jaar geen eigen inkomen hebben. Niemand leeft graag op bijstandsniveau. Wie daartoe gedwongen is heeft het vaak niet in de hand om werk te vinden dat in een inkomen voorziet. Gezondheid, leeftijd of (geen) opleiding zitten dan tegen.
In zo’n situatie helpen alle kleine beetjes. Een extraatje (,,We hebben het over zo’n 400 euro per jaar voor een alleenstaande’’) verstrekt Frauke daarom liever vandaag dan morgen. ,,Om hun een steuntje in de rug te geven. Want voor armoede kies je niet. Het is ook geen kwestie van schuld. Iedereen kan zonder inkomsten komen te staan, dat heb ik zelf ervaren.’’
Volgens ons bevlogen raadslid dient een beschaafde samenleving de mensen in zo’n benarde positie vooruit te helpen in plaats van verder de put in. ,, Een kreet als ‘het budget is leidend’ is daarom misplaatst. Het gaat hier om mensen. En deelnemen aan deze samenleving is zonder centen nu eenmaal onmogelijk.”
Amendement
Om een verruiming van de regels gedaan te krijgen, dient Frauke in de raadsvergadering van maandag 2 februari namens GroenLinks een amendement in. ,,De termijn voor de aanspraak op inkomenstoeslag moet in elk geval van 5 jaar terug naar 3 jaar. Waarom zouden wij in ongunstige zin willen afwijken van Leiden, Zoeterwoude, Voorschoten en Oegstgeest? In 2010 heeft de gemeenteraad nog besloten om de ondersteuning van minima gelijk te trekken met Leiden. Ik kan me voorstellen dat de PvdA er ook zo over denkt. Verder hoop ik op steun van LPL en wens ik dat ook het CDA zich van zijn barmhartigste kant laat zien. Als de raad van Leiderdorp inderdaad zijn sociale gezicht toont, hoef ik me voortaan niet meer te generen.
N.B. Helaas heeft ons amendement alleen de steun gekregen van de PvdA. In verband daarmee is het stuk verworpen (5 stemmen voor, 15 stemmen tegen). Andere partijen waren in dit stadium niet bereid om de inkomenstoeslag voor de minima te vervroegen van 5 jaar naar 3 jaar.
Voor wie wil weten wat Frauke en de raadsleden van de andere partijen tijdens de Raadsvergadering van 2 februari over dit onderwerp hebben gezegd, ga naar de video-opname van de betreffende vergadering, agendapunt 4.